Ankara Yapı ve Endüstri Meslek Lisesi Yapı Ressamlığı Bölümü sonrasında 9 Eylül Üniversitesi İnşaat Mühendisliğinde okudum. Kaç kere Cinnah yokuşunu ayakta pedallayarak çıkma yarışı yaptık, kaç kere de Seymenler tarafından Tunalı Hilmi’ye dalış, saymadım. Hâlâ binalara merdivenlerden çıkıyorum. Bisikletimin sportif kalmamda bana çok faydası oldu. Herkesin bir hayali var ya, benimki de Cesur yürek Gürkan ile bisiklete binmek!… Olacak inşallah!…
Cesur yürek Gürkan ile Japonya seyahatini yaparken Türkmenistan’da tanıştık. Geleceğini daha önceden haber almıştık. O zamanlar Elçilikte görev yapan eşimin işi dolayısıyla olayları izleyebiliyorduk. İşin kaymaklı tarafı bir de hemşehrimiz çıkmaz mı? Onun için bu kadar büyük hedefi ve diğerlerini gerçekleştireceğinden hiç şüphe etmedik! (Kendimizden biliyoruz) Adı konmamış “nice maceralar içindeyken hayatını kazanmak” mucizesini gerçekleştirmek de bizim için yeterinden fazla cesaret işiydi. Her ne kadar Teknik işlerle uğraşan biri olsam da edebi yanım hiç uzakta kalmadı. Makaleler, şiirler, güfteler, skeçler vb. gibi yazılarım, benim hayatın şifrelerini çözmem de kullandığım anahtarlarımdır. Cesuryürek’imizin beğenisini kazanan da bu oldu ki, kitabının yazılarını düzenleme (redakte)işini yapmama izin verdi. Karınca kararınca onun yaptıklarına bir katkım olduğu için sevinçli ve mutluyum. Türkmen atasözünün de dediği gibi: “Yolun Ak, Yoldaşın Hak Olsun Cesuryürek”