Nüzhet Türker
ODTÜ Gıda Mühendisliği bölümü mezunuyum. Yüksek lisans ve doktoramı aynı bölümde tamamladım. 1997 yılından beri Mersin Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak çalışıyorum. 24 yaşında bir kızım var. Mersin’de yaşamaya başladığımda dağları keşfettim. İlk çıktığım “Medetsiz” zirve defterine “Bir daha mı? Asla!” diye yazmışken ulaşılmaz olan Ağrı Dağı’nın tepesinde buldum kendimi. Kırgızistan’da bisiklete olan tutkumun farkına vardım. Şimdilerde dağları keşfe bisikletimle çıkıyorum. Bazen pedallayarak, bazen yürüyerek. Bisiklete gönül vermiş genç öğrenci arkadaşlarımın aralarına aldığı yaşlı teyze olmaktan da ayrıca pek mutluyum.
Gürkan Genç ile tanışmak; onun gözünden başka ülkeleri, kültürleri yaşamak demek. O ülkeleri anlamak, sevmek demek. Demir Atlı Adamın Etrafına yaydığı o büyük pozitif enerjinin, yer kürenin dört bir yanına yayılabilmesi için yolculuk anılarını, gözlelerini, yorumlarını en önemlisi de bu süreç içinde yaşadığı duyguları ingilizceye çeviriyorum.
Yolun her daim “ak” olsun Gürkan…
Sine Aras Akten
Ege Universitesi mezunuyum.Ic Hastaliklari eğitimimi ve Bobrek Bilimleri yan dal ihtisasini Amerika Birlesik Devletleri’nde tamamladım. SUNY Downstate Medical Center ve Albert Einstein Universite’ sinde yan dallini tamamladiktan sonra, Bobrek Bilimci ve Poliklinik Yan Dal direktoru olarak Woodhull Medical Center’da calistım. Mount Sinai bünyesinde Queens Hastanesi’nde Nefroloji Ana Bilim dalında fakülte görevleri ardına New York Hotel Trade HHA’de Nefroloji Direktörü olarak, Kronik Bobrek Yetmezligi ve Hipertansiyon tedavilerinde Brooklyn ve Queens merkezli hasta takip ve tedavilerinde ve genel olarak New York Şehri’nde hizmet vermeye devam ediyorum. Dokumenter ve filmografi uzerine kısa film ve toplum sagligina yonelik kampanya projelerinde yer aldım. Gürkan’ı da bu vesile ile tanıdım. Media’da ‘Karbon İzi’nin bisiklet ile de hatırı sayılır miktarlarda bırakılacağını söylüyordu. Şaşırmıştım… Ve bu ve bunun gibi nice ayrıntı ve yararlı bilgileri yolculuğu boyunca paylaşıyordu. Harvard “Media and Medicine”programinda okurken bütüncül sağlık ve sağlık basını üzerine uzmanlaşma sırasında sağlık ve spor’u toplum yararına ve özellikle çocukların eğitimine kullanması Gürkan ile çıktığı yolculukta onun yanında olmam için en önemli sebeplerdendi. İkimiz de gençlerimiz ve çocuklarımızın gelecek nesil olarak kıymetini kavramıştık.
Son zamanlarda hasta gunceleri odakli kitap çalışmalarımda onun çocuklara Mine Pöge ile yazdığı kitap olan ‘Demir Atlı Adam’ beni her zaman heyecanlandırdı. Kahramanı yaşayan ve gerçek tek kitap idi. Hedefi çocuklara farklı bir bakış kazandırmak idi.
COVID-19 Pandemisi’nde on siralarda hasta takibi yaparken aldığım yol ile onun yollardaki gözlemleri her daim benim için kıymetliydi.. Son zamanlarda New York tabanli hasta gunceleri odakli kitabinı salgın için bir umut öyküleri serisi başlangıcı olan ‘Bir Türk Doktorun Korona Güncesi’ adını taşıyan kitabı hasta hikayeciliğini seyir notlarında paylaştığında anladığım Gürkan Genç’in her daim desteklenmesi gerekli olduğu idi. Mesleğim gereği sağlık durumları ve takibi artık benim için bir görevdi.
Stratejik Sağlık Politikaları ve İş Yönetimi üzerine uzmanlaşmaya başladığım şu günlerde hedefim sağlıklı bir toplumu bütüncül sistemlerle uygulamaya koymak,
Sevgili Gürkan Genç ile hedefleri ‘sağlıklı toplum’ noktasında birleşmiş olmaktan ayrı bir gurur duyuyorum ve onun yolculuğu ve serüveninde tıbbi desteği sağlamaya çalışmaktayım. Gürkan kolay bir hasta değildir, inatçılığı dillere destan…
Aslen İzmirliyim, iki cocuk sahibiyim ve evimizde her biri onu dört gözle takip ediyor. Dualarımızda…
Gül Yanık
Başkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunuyum. Lozan Üniversitesi’nde Uluslararası ve Avrupa Birliği Ticaret Hukuku alanında Yüksek Lisans eğitimini tamamladım. İsviçre ve Türkiye’de hukuk bürolarında çalıştıktan sonra Yanık Avukatlık Bürosunu kurdum.
Gürkan Genç ile 2007 yılında tanıştım. Kuzey Asya turu boyunca yazdıklarını okudum, videolarını izledim. Yazılarını okuduğumda Gobi Çölü’nde, Pamir Dağı’nda veya Çin’de bir tapınakta Gürkan ne gördüyse ben de onu gördüm. Zaman içinde en sevdiğim yazarlardan biri haline geldi. Demir Atlı Adam bir çok kişiye imkansızın var olmadığını gösterdi. Dünya turunda hep yanında olacağım…
Ferhat Yüksel
Bağımsız gazeteci, koleksiyoncu, sanatçı, eski sporcu, gezgin, fotoğrafçı ve her şeyi yüreğiyle yapan biriyim. Bilkent Üniversitesi İletişim ve Tasarım Fakültesi mezunuyum ve uzmanlık alanlarım diplomasi, uluslararası ilişkiler, ticaret ve siyaseti kapsıyor. Gürkan ile çocukluk arkadaşıyız ve birlikte büyüdük. Gürkan, çocukken bile keşif ruhuna sahipti. Gürkan, kardeşi Gürhan, kardeşim Fatih ve ben birlikte And Sokak ve çevresini keşfetmeye çıkardık. Bu keşif operasyonları tamamen Gürkan’ın fikriydi ve her seferinde daha da uzağa gitmek istiyordu. Küçük adımlarımızla Tunalı’yı keşfetmiştik. Bu bizim için çok büyük bir adımdı. Gürkan için ise bir sonraki daha uzak yeri keşfetmek için bir bahane… Bugün Gürkan dünyayı bisikletiyle geziyor. Gittiği her yeri belgeliyor, yazıları ve sunumlarıyla bizimle paylaşıyor. Benim için en değerlisi, gençlerimize, özellikle çocuklarımıza bu tecrübeyi, vizyonu ve merakı aktarmasıdır. Bu deneyim ve tecrübenin daha fazla insana ulaşması ve Gürkan’ın daha çok desteklenmesi gerektiğine inanıyorum. Bu amaçla, Gürkan’a yeni sponsorlar bulmak, medya görünürlüğünü ve bilinirliğini artırmak gibi konularda destek vermek için çalışıyorum. Onun bu vizyonu, tutkusu, ideallerinin destekçisi olmak benim için çok büyük bir mutluluk ve gurur vesilesi.
Türkiye’nin Gürkan gibi kaşiflere ihtiyacı var.
Burçin Dedeoğlu
Gazi Üniversitesi işletme mezunuyum. Sevdiğim ve hayalini kurduğum işi yapmaktayım, Masal Medya şirketinin sahibiyim. Gürkan’ın Tükiye – Japonya yolculuğu boyunca yazdıklar beni yaşadığım anlara götürdü. Her kelimesinde benden bir şeyler vardı (o sıralar O bilmiyordu yaşadıklarımı). Kimse O’na inanmazken yola çıkmasına, kendine inanmasına ve yüreğini koyduğu bu işte yalnız kalmasına canım sıkıldı. Türkiye’ye döndüğünde yaptığım işle ilgili kendisine yardımcı oldum. Gürkan yolculuğu boyunca binlerce fotoğraf ve yüzlerce dakikalık videolar çekmişti, bunların birçoğunu paylaşmadı. Fakat yaptığı bu muhteşem olayı duyurmak, kitlelere ulaştırmak için kendisine yardımcı oldum. Çektiği fotoğrafların bir kısmı ile sergiler açıp sunumlarında kendisine destek oldum. Gürkan gözüktüğü gibi değil, aslında çok sıkıntılar atlatan biri. Birlikte bir şeyler başardığımızdaki yüzündeki o mutluluk anı, işte o an muhteşemdi. Şimdi gelecek sergileri ve çıkacak olan kitabının hazırlıklarını yapacağız. Dünya turunda yanındayım dostum, devam…
Çağlar Çakan
10 senedir ses teknisyenliği ve tasarımı yaparak hayatıma devam ediyorum. Müziği, kahveyi,teknolojiyi, ve sigarayı çok severim. Minik bünyemde 15 kişilik tembellik potansiyeline sahip olduğum için psikolojik baskı uygulamadıkça pek evden çıkmam.Senelerce artçı olarak sürdürdüğüm motosiklet tutkumu şöförlük mertebesine taşıyarak bu tembel bünyeyi evden çıkartmak için çok şahane ve geçerli bir sebep buldum kendime. Boş zamanlarımda İstanbul içi olsun, dışı olsun motorumla seyahat etmek asla vazgeçemeyeceğim bir alışkanlığa dönüştü.
Şaşıracaksınız fakat belki ama aslında ben Gürkanımı desteklemiyorum. Onla birlikte seyahat ediyorum. Yani bencilce davranıyorum. O gezsin, yaşadıklarını bizimle paylaşsın ki yazılarını okudukça ben de gezmiş gibi hissedeyim diye yanında duruyorum. Beni destekleyenin o olduğunu hissediyorum. Hayata, doğaya, etrafındakilere, biraz daha iyimser bakabileyim diye O’ndan ilham alıyorum. Bir de arkadaşlarıma “Benim Ankarada’dan çıkıp şu anda dünya turu atan bir arkadaşım var” derken çok havalı oluyorum. Ama bu başka bir yazının konusu. Yol boyunca, Gürkan’ın sitesinde bulunan ufak tefek yazım hatalarını, yanlışları elimden geldiğince düzeltmeye çalışacağım.
Mine Poge
Eskişehir Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümü mezunuyum. 1 Kocam, 1 kızım, 1 köpeğim, 1 blogum, 1 köyüm ve 97 kardeşim var. Kafaya takan biriyim. Her şeyi takarım, kimsesiz çocukları, sokak hayvanlarını, evsizleri, engelli sorunsallarını, küresel ısınmayı, eğitimi, denetimi , domatesin çekirdeğini, lüferin santimini takarım. Tezcanlı ve sabırsız olduğum için tabii ki biraz da sakarım.
Sınırları zorlamayı ve sınırları zorlayan insanları severim, Gürkan’ı da bu yüzden seviyorum. Gürkan, dünya turun boyunca yanında olacağım.
Enes Şensoy
Harita teknikeriyim. Tam olarak bilmedeğen seçtiğim mesleğim zamanla hobim, yaşam tarzım ve işimle bir şekilde birleşti. Harita ve coğrafi bilgi sistemleri üzerine araştırmalar yapıyorum. Doğal güzelliği olan, tarihi değerleri bulunan ve çok az bilinen yerleri keşfetmeyi, zorlu dağ yollarında bisikletimle turlar yapıp bilmediğim alanlarda kamp atmasını severim. Google Earth üzerinde rota çizer, konum belirleme cihazları, mobil cihazlar, coğrafi bilgi sistemleri, tur bisikletçiliği ve kamp malzemeleri ile alakalı gelişmeleri yakından takip eder bilgi edinirim.
Gürkan ile tanışmam 2009 yılında katıldığımız bir bisiklet buluşmasında gerçekleşir. Gürkan’ın yaptığı turlar, aldığı yollar, benim yaptığım ya da yapmak istediğim turlarla büyük benzerlik göstermekte. Gerek tur biçimi olsun, gerekse bir manzara, tarihi eser karşısında hissettiğimiz duygular olsun çok benzer. Attığı her pedalda ben de onunla birlikte heyecanlanıyor, yaşadığı olaylardan tecrübeler ediniyorum. Gürkan’a turu boyunca bölgesel rota yardımında bulunup, piyasaya çıkan, kendisinin kullanabileceği ürünleri güncel olarak kendisi ile paylaşacağım. Bunları yapmam kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacak ve seyahati boyunca onunla seyahat ediyormuş gibi hissedeceğim. Belli mi olur belki bir gün eşlik ederim…(9 Ocak 2014 – 16 Mart 2014 tarihleri arasinda hayalini gerceklestirip ispanya ve fas ulkelerinde Gurkan Genc ile birlikte pedalladi)
Özge Mumcu
Gürkan ile yollarımız Ekim 2023’te kesişti. Mardin’de yemekte yan yana otururken konu konuyu açtı, o günden beri de konu konuyu açmaya devam ediyoruz. Bir de yan yana gelip bir podcast yayını yaptık. İkimiz de Ankaralıyız, Ayvalık’ta var geçmişlerimizde ve benzer yaşlardayız. Kara iklimiyle poyrazı tadan insanlarız neticede. Aramızda önemli bir fark var ama: hayalini tam anlamıyla gerçekleştirebilmek. 68 ülkeyi bisikletle gezmek ne kadar değişik geliyor kulağa… Kim yapabilir ki? Bu gezinin içine farklı ülkeleri, farklı insanları sığdırmak, farklı hikayeleri sığdırmak, yolda bazen aşka düşmek, rotanı değiştirmek bazen… Bisikletine bir kaplumbağa gibi dünyasını sığdıran, tehlikeli koşullarla başa çıkan, kamp kuran, dağlara tırmanan, çöllerde pedallayan ve pedallarken ağaçtaki jaguarlara dikkat etmesi gereken kaç kişiyle tanıştınız? Bugüne kadar yollarımız kesişmedi diye düşündük. Vaktiyle Ankara’da işlettiği restorana gittiğimi hatırladım. Ankara aslında kocaman ama minik bir şehir ya, ortak dostlarımızı fark ettik… Malum, Ankaralıların dostlukları çimento gibidir, o çimento insanları birbirine bağlar ve güvendiği diğerine ulaştıran bir yaşam binasına döner. Gürkan’ın söyleşilerine katıldıkça, gittiği kıtalarda, bizim dünyamızda göz ardı edilen çevre sorunlarının derinliği üzerine düşündüm. Bizler burada temiz çevre için elektrikli araçlar kullanılırken lityum yataklarından susuz kalan köylere, bizler burada modaya göre giyinmeye çalışırken çöllerdeki tekstil dağlarına kadar bir kapsamda dünyanın tüketim üzerinden zehirlendiğini birebir dinlemek ve aslında dünyanın sonunun çok uzak olmadığını görmek beni sarstı. Gürkan, dünya turunun son ayağına devam ederken, kendisine Türkiye üzerine düşündüklerim konusunda yardımcı olmaya ve de çevre ile tüketim konusunda destek olmak için takımdayım. Gürkan, yolun hep açık olsun, kazadan ve beladan uzak yola devam et… Ayrıca, burnumuzu gömdüğümüz gündemde, bana hayallerim olduğunu hatırlattığın için çok teşekkür ederim. Yollarımızın 2023’te Mardin’de kesişeceği varmış.
İlker Burgaç
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini hastanelerde nöbet tutarak çalışırken (öncesinde Akdeniz Üniversitesi Tıbbi Laboratuvarı bitirmiştim) bitirdim ve halen İstanbul da avukat olarak çalışmaktayım. Etik Kurul çalışmaları, Üreme Hakları projeleri, Hasta Hakları üzerine etkinlikler ve ilgili dernek ve kurum üyeliklerim aktif olarak devam etmektedir. Okuldayken 1 sene her şeye ara verip sırtımda çanta ve otostopla ülkenin her yanını gezmeyi ihmal etmedim. Orientering (gönlümün sultanı), dağcılık (Ağrı Dağı’nda takım lideri Nüzhet’le tanışmış olmak güzel bir hikaye), macera yarışları (fiziksel sınırların ötesinde zihinsel sınırları her defasında aşmak paha biçilemez),ultramaratonlar (maraton hatta yarı maraton bile koşmadan direk ultralara başlamak ayrı bir kafa) derken hamakta Kon-Tiki okurken gaza gelip kayaklarla (kano) Ölüdeniz’den Olimpos’a, denizden Likya projesini 4 arkadaş 7 günde kürek çekerek tamamladık. Demem o ki Gürkan’ın takımına girmek için epey ter döktükten sonra başardım sanırım. Japonya turundan günümüze her fırsatta Gürkan’ın yazılarını rasgele ve defalarca okuyarak heyecana ortak olmaya çalışıyor ve azıcık gıpta ediyor olabilirim. İşbu hayal ortaklığında Gürkan’la aynı yolda olmak en basit tarifiyle harika!