Dağlardan çıkıp Cusco’nun içine güneyden girince Will, Annie (Peru ilk yazımda kendileri hakkında bilgi yazar) ve benim yüzümdeki ifade tam anlamı ile şunu söylüyordu:
“Şimdi dillere destan o meşhur Cusco şehri bu mu?”
Dünyanın en güzel taş işçiliği örneklerinden birinin olduğu bu ülke Güney Amerika’nın en ikonik şehirlerinden biri kabul edilen Cusco, bizde büyük bir şok etkisi yarattı. Şehrin büyük bir çoğunluğu inşaat halinde gözüküyor. Bu halde olmasının en büyük sebebi de eğer evler tam anlamı ile bitirilirse devlete vergi vermeye başlayacaklarından evleri hep sıvasız ve yarım bırakmaları. Bu düzensiz şehirleşmenin üstüne bir de etrafın pisliğini ekleyince görünen şehir manzarası hakikaten çok kötü. Dünya seyahatimde gördüğüm en pis şehirlerden biri diyebilirim. Şöyle enteresan bir durum da var, şehrin anayol hattının tam ortasına bisiklet yolunu çakmışlar, üstelik kısa bir mesafe de değil. 6 kilometre kadar gidiş geliş araç yolunun tam ortasına kondurmuşlar bu bisiklet yolunu. (tam sevdiğim şekildir bu bisiklet yolları haaa). Bu da böyle düzensiz, kaos içinde olan, pis bir şehirde beklenmeyecek güzel bir hareket.
Şehirler hiçbir zaman ucuz değildir. Köylerden şehrin içine girince muz, avakado, domates fiyatları, yemek fiyatları hemen değişti. Haliyle insanlar ulaşımda bisiklet kullanmayı tercih ediyorlar. Bu bisiklet yollarının en önemli özelliği öyle park bahçelerin içinde olmaması. Bir şekilde insanları iş yerlerine ve evlerine götürmesi veya yakın güzergahlara götürmesi. Yani özellikle götü göbeği büyük insanların kullanımı veya çoluk çocuğun bisiklet sürmesi için yapılmış yollar değiller. Bu yolların birinci amacı vatandaşın bir noktadan diğer noktaya ulaşımını sağlamak. İş görüyor mu, görüyor. Ve mavi boyalar falan da yok.
Cusco’da Ioverlander programından oldukça ucuz bir yer bulduk. Biz şehre güneyden girdik, bulduğumuz yer de şehir merkezinin dışında en kuzeyde. Yol üstünde bisikletlilerin uğrak yeri olan bir hostele de uğradık fakat herkese 25 sol çeken otel sahibi bize kişibaşı 30 sol çekince kabul etmedik ve oradan ayrıldık. İçeride bulunan birçok bisikletçi de şaşırmıştı; 5 sol bir öğlen yemeği parasıydı ve biz bunu verebilirdik fakat mekan sahibinin bizden fazla para istemesi hiç hoşumuza gitmedi. O ilk bulduğumuz yere doğru pedallamaya başladık, şehrin kuzey ucunda bir anda 300 metre tırmandık ve yol üstünde Cusco Hilton vardı.
- Annie şu Hilton’a bir sorayım geceliği ne kadarmış?
- Dalga geçiyorsun di mi Gürkan?
- Yooo dalga geçmiyorum merak ettim.
Cusco Hilton, tüm şehri gören (ki bence şehrin manzarası da öyle ahım şahım değil) bir konumda yer alıyor. Kapının önüne bisikleti park edince kapının önünde bulunan bir iki aile hayretler içinde bize baktı. Üstüm başım leş içinde içeri girdim, lobide oturan insanların bakışları arasında resepsiyondaki arkadaşa kadar gittim.
- Merhabalar, biz bisikletle seyahat eden 3 kişiyiz. 3 yataklı bir oda istiyoruz bize verebileceğiniz en ucuz oda fiyatı nedir?
- Hoşgeldiniz, size verebileceğim en ucuz oda kişi başı 150$ olacaktır.
- Bu ücrete sadece kahvaltı mı dahil?
- Teşekkür ederim. Arkadaşlarımla konuşup geleceğim.
150 dolar ve sadece kahvaltı. Açık söylemem gerekirse Peru’ya girdiğim ilk günden bugüne 18 gün geçmiş ve 510 sol harcamışım yani 150$. Şimdi Hilton’da tek gece konaklama 150$. Vay be 18 günde ne macera ne anılar var ve bir kısmını ilk yazımda anlatmıştım.
- Annie geceliği 150 dolar kalalım mı?
- hahaha
Yukarıda kalmayı planladığımız hostele doğru devam ettik. Orası da hüsran ile sonuçlandı. Kişi başı 15 sol yani 4$ istemesine rağmen bir odada 2 yatak vardı. Birimizin kendi malzemelerimizle yerde yatmamızı istiyordu. Bu arada değerli eşyalarımızı bırakabileceğimiz bir dolap tarzı yer de yoktu. Haliyle kabul etmedik ve hemen internetten bir yer daha buldum. Hostel Grasshopper önce booking.com’dan bakıp kişi başı 18 sol fırsatını gördüm. Sonra Hostel World’den 17 sol indirimini görünce de hemen oraya pedalladık. Will daha önce bizden ayrıldığı için Annie onu bekleyecekti. Bu yüzden ben hemen hostele doğru pedalladım ki yer varsa bile kaptırmayalım. Hostele vardığımda resepsiyondaki kadın, yani sahibi:
- Hostelin geceliği tek kişi 25 sol.
- Ama ben booking’de 18 sol gördüm, o zaman oradan yaptırıyorum rezervazyonu.
- Tamam tamam 18 sol.
- Fakat bookin’den sonra Hostel World’de 17 sol vardı.
- Peki 17 sol.
- Ayrıca 3 kişi kalırsak 15 sol yapar mısınız bizler bisikletçiyiz. Dünyayı geziyoruz bizim için önemli bu konaklama ücretleri.
- 3 kişi kaç gün kalacaksınız?
- En az 5 gün en fazla 10 gün.
- Tamam 15 sol olur. Sen nerelisin?
- Türküm.
- Tahmin etmiştim…
Cusco şehir merkezi, şehrin kuzey ve güney kısmı kadar karmaşık düzensiz pis değil. San Pedro Pazarı ucuz ve renkli olsa da pazarın 4 sokak veya 5 sokak arkasına gittiğimizde pazarda satılan ürünlerin hemen hepsini daha ucuza bulmayı başardık. Peru’da en çok sevdiğim olay ise yemekler. Hakikaten çok ucuza zengin bir menü var. Tabi ki bu kıstası kıtada gördüğüm diğer ülkelere göre yapıyorum. Amma velakin bu Peru’da genel bir özellik, mekanların fiyat politikaları çok ilginç. Ankara’da eski bir işletme sahibi olarak mesela şu konuya dikkat ederdik; sokaktaki benzer restoranlar, barların fiyat politikaları hemen hemen aynıydı. Sokakta bir bonfile yemeğinin veya bir içkinin fiyatı üç aşağı beş yukarı aynıydı, burada durum öyle değil. Sokak değiştirmene bile gerek yok, aynı hizada yer alan dükkanlarda mesela 4 sol’e de kahve satıyorlar 8 sol’e de. Üstelik 4 sol’e kahve satan yerin kahvesi çok çok daha güzel. Bu sadece yemeklerde geçerli de değil. Çorap alacağım, biri 15 sol diyor aynı çorap beş dükkan ilerde 30 sol. Len birbirinize bir bakın da, kim neyi ne kadara satıyor. Nasıl ticari mallıktır bu?
Şehir meydanında 24 saat dans eden gruplar, kalabalık turist kafeleleri, tur şirketlerinin müşteri kapma çabaları derken şehrin bu kısmı oldukça kalabalık ve hareketli gözüküyor.
Cusco şehrine iki gün ara ile Türkiye’den çok sevdiğim iki arkadaşım geldi. Her ikisi de gezgin. Kerimcan ile 2017 Ocak, Hidayet ile 2017 Şubat ayında tanışmıştım. Güney Amerika seyahatlerini sırt çantaları ile bitirdikten sonra her ikisi de Türkiye’ye dönüp önce turizm firmalarında sonra da farklı sektörlerde çalışmaya başladılar. Peru Cusco şehrine gelmelerinin sebebi de Türkiye’den buraya turist kafilesi getirmeleri. Bu vesile ile her ikisini de uzun bir aradan sonra tekrar görme fırsatım oldu. Kerimcan gelirken yanında Garmin Türkiye’nin bana gönderdiği takip cihazı Garmin Inreach’i de getirdi.
Sonunda uzun süredir çalışmayan takip sistemi olayı artık çalışacaktı. Getirdikleri gruplardaki arkadaşlarla tanışıp sohbetler ettik. Her ikisi de sağ olsunlar akşam yemeğine davet etti ve sadece bir gün görüşebildik. Gönül isterdi ki bu adamlarla birlikte gezeyim. Her ikisinin de gezileri ile ilgili çok güzel sosyal medya paylaşımları ve internet yazıları var. Kerimcan Akduman Kerimcan360 – Hidayet – Uzaklar Yakın. Gene bir hostel’den dışarı çıkmışım. Will ve Annie ile birlikte yürüyoruz tam karşımda biri durup “Ay inanmıyorum Gürkan Genç” dedi. Esra ve Mustafa Abi. Esra tam zamanlı bir gezgin, dünyayı gezerken eşi de fırsat buldukça gittiği ülkelerde kendisine katılıp geziyor. Cusco’da kaldığımız süre içinde bir iki defa buluşup sohbet etme fırsatımız oldu. Hem ülkemiz hem de dünya hakkında fikir alışverişinde bulunup nerelerde neler dikkatimizi çekmiş bunları paylaşıp konuştuk. Bu arada Will ve Annie de:
- Ya Gürkan ülkende ünlü biri misin?
- İnternette bisiklet, doğa ve gezi konusunda araştırma yapanların karşısına çıkan biriyim. Bu da gayet normal 2009 yılından beri kendi internet sayfama yazıyorum. Aramalardan görüp bilen öğrenen ve paylaşan var. Bu tarz konulara ilgi duyanlar biliyor, sevenler biliyor yoksa ülkemde ülkece bilinen biri değilim.
Ne kadar bilinip bilinmediğimin benim açımdan pek bir önemi yok. Bisikletle dünya turu yapıyorum çok bilinmemin veya az bilinmemin hayatımı etkileyen bir yanını şimdilik görmedim. Gene şehri gezmeye gelen başka bir Türk vatandaşı olan Emel ile de buluşup sohbet etme imkanım oldu. O da Güney Amerika seyahati gerçekleştiriyordu. Hatta Emel ile sadece Peru’da değil daha öncesinde Şili Arica’da da denk gelip sohbet etmiştik.
Cusco’nun kültürel tarihi şehir merkezinde yürümek, oturup bir çay kahve içmek keyifliydi. Şehir içinde sanırım üç defa yürüyüş yapmışımdır, sonrasında da şehri terk edip Calca’ya gittik. Cusco’da az kaldık, zaten dinlenmek için durmuştuk. Kalabalık bir şehir, geçmişte de kalabalık bir şehir olduğuna şüphem yok. Şehrin dört bir yanı Ant Dağları ile çevrili ve şehre vadilerden giriş yapabiliyorsun. Şu anki şehrin altında kazılar gerçekleştirilse hiç şüphem yok birçok tarihi alan çıkacaktır. Peru’nun günümüzde daha fazlasına ihtiyacı var mı? Hayır yok. Peru ve Türkiye’nin bu konuda bir benzerlik gösterdiğini de açıkça söyleyebilirim. Peru içinde Ant Dağları’nda nereye kazmayı vurursan vur bir şey çıkar. Türkiye için hep derim ülkemizde seyahat ederken her 100 kilometrede bir mutlaka sit alanına, antik kente denk gelirsin. Tarihte çok millete topluluğa ev sahipliği yapmıştır bu topraklar. Neyse Cusco şehri benim için pek cazip bir şehir değildi. Huyhuy Cusco bakalım nasıl?
Eveeeet, şu saklı vadiye gidelim. Ulan böyle bir yer de her ülkede var haaa. Kartal Tepesi, Şahin Tepesi vs vs saklı, gizli vadi denk geliyorsun, her ülkede mutlaka bir tane var. Buradaki için de Cusco’dan Pisac istikametine doğru gidiyorsun oradan da Calca, Yuncay, Urubamba’ya doğru yardırıp devam ediyorsun. Bakalım orada ne maceralar göreceğiz.