Grand Juction’a varmadan önce daha önceki yazımda da dediğim gibi Amerika’nın en ünlü bisiklet yollarından birine kısa süreli bir giriş yapacağım. Maksat tekerimiz bu rotaya değsin.
Great Divide; Amerika Birleşik Devletleri’nde kuzeyden güneye, Kanada sınırından Meksika sınırına toplam beş eyaletten geçen, Montana, Idoha, Wyoming, Colorado (şu an Colorado ayağındayım) ve New Mexico’yu kapsayan, 4400 kilometrede toplam 60.000 metre tırmandıran ve %80 çakıl yoldan oluşan bir rota..
Afrika’da Etiyopya’nın başkenti Addis Ababa’da başlayan; Kenya, Tanzanya ve Malavi’yi içeren, yani Afrika’nın küçük bir bölümünü kapsayan rotamda 4500 kilometre pedallayıp 58.000 metre tırmanış yapmıştım. Hep deriz ya Amerika Birleşik Devletleri’nde her eyaleti bir ülke olarak ele alalım Amerika Birleşik Devletlerin de ülkeyi Kuzey’den Güneye kaplayan 5 eyalet, Afrika’nın ortasında 4 ülkeye mesafe ve tırmanış olarak eş değer oluyor.
Yazar burada diyor ki; “Yemişim Great Divide’ını”. Afrika’nın alayı Great Divide 🙂 Great Divide rotasının bu kadar popüler olmasının veya bisikletçiler arasında bilinmesinin sebebi Amerikalı bisiklet severlerin REKLAM VE PAZARLAMA gücü, artı sosyal medya kabiliyetinden kaynaklanmaktadır. Bu pazarlama satışı bilmektir. Mesela bizler, ben de dahil ülkemizdeki bisiklet rotalarını pazarlayamıyoruz. Zaten beni biliyorsunuz kendisini genel olarak pazarlasını beceremeyen biriyim.
Neden böylesin veya böyleyiz sorusu gelebilir.
1- Pazarlama benim işim değil. Ülke olarak pazarlama ve reklam konusunda işi uzmanına bırakmadığımız gibi kendimiz de beceremeyiz.
2 — Kendimden örnek vereyim değişmeyen veya esnemeyen etik değerleri olan bir seyyahım. Kimisi oğlak burcu yükselenin terazi , ay burcun Aslan, Marsın oğlak diyip işi buralara bağlar bir başkası Artvin Arhavi’lisin yani tam lazsın der oraya bağlar 🙂
Türkiye’de Karadeniz yaylaları üzerinden Doğu Anadolu ve Güney Doğu Anadolu bölgesinden çıkartacağım bir rota; zorluk seviyesi olarak her yabancı için Great Divide’dan daha zor olacaktır. Tırmanışı da cabası. Ama dediğim gibi bunun pazarlamasını ne ben yapabilirim ne de bizim ülkemizde bir başkası yapabilir. (Hayır yapar diyen birileri olacak. 15 yıldır bisiklet konusunda yapan olmadı. Olmamasının sebebi de bu işler alanında güven veren birilerine reklam yatırımı yapılarak oluyor. Örnek: KRON bisiklet Türkiye’nin Bisiklet rotaları ile alakalı bir çalışmayı Gürkan Genç ile reklam filmi çekerek yapacak veya üledeki daha ünlü bir bisikletçi ile yapacak çok daha ünlüleri mevcut. Ayrıca bu da yetmeyecek yabancı ülkelerde bu rotaları sayfalarına yazacak, Web sitelerine, reklam şirketlerine, TV de , havayolu şirketlerinde ve daha bir çok yerde görselerini gösterecek şirketlere, içerik üreticilerine defalarca reklam parasını verecek. Ciddi bir reklam bütçesi + Popüler güven kazanmış direkt bu işle alakalı kişilerle çalışacak vs vs . KRON bunu yapmaz onu söyleyeyim sadece Kron değil hiç bir firma da 15 senedir yapmadı. Çünkü bizim ülkemizde genel olarak reklam vermesi gereken firmalar ve kurumlar sezonluk gelire bakarlar işin sürekliliğinde değil kimse. Anca emekliliğe yatırım yapsın herkes 🙂
Öte yandan Afrika’yı ve Asya’yı boydan boya, Güney Amerika’yı hem boyuna hem enine geçen tur bisikletçilerine “Great Divide” piknik havasında bir serüven vaad eder. Neden mi?
• Bölgede herkes İngilizce konuşuyor
• Her şeye en fazla 6 saat uzaklıktasın
• GSM bir çok yerde çekiyor
• GSM çekmeyen yerde uydu üzerinden gelecek yardım çok hızlı
• Belli bölgeler haricinde avcı hayvan sayısı çok az
• Sivrisinekle taşınan hastalıklar yok
• Bir çok eyalette evsiz olarak yani dilenci olarak görüldüğünüzden dolayı rahatsız eden yok
Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı olan tur bisikletçilerinin çoğu uluslararası geziler yapmadığından (inanın Türkiye’de uluslararası tur bisikletçiliği yapan bisikletli gezgin sayısı daha fazla) Amerika Birleşik Devletleri’nde Great Divide’ı çok güzel pazarlıyor ve satıyorlar. Dünyada çok ama çok daha güzel ve zorluk seviyesi daha yüksek olan alanlar var. Fakat şunu tekrar edeyim Kuzey Amerika kıtasında pedallamak ve Great Divide’da bisiklet sürmek keyifli. “Güzel bir rota”. Zaten Amerika’da bisikletle geçilecek en güzel rota olarak kayıt altına alınmış.
Bu rota üzerinde kamp attığım iki yer de hakikaten süperdi. Öte yandan Grand Juction’a kadar giden efsane bir bisiklet yolu yapmışlar. Otobanın hemen yanında bulunan bu bisiklet yolunun düzeni hakikaten çok iyiydi. Bizim ülkemizde de kullanılabilecek bir formasyonda tasarlanıp değerlendirilebilir. Başka ülkelerde de şehirlerarası yollarda veya otoban kenarlarında bisiklet yolları görmüştüm fakat bu tarz bir tasarımı ilk defa gördüğümü söyleyeyim. Bölgeyi yazdım, çevre bakanlığından, belediyeden birileri ilgilenirse gelip bölgede bisiklet sürerler. Ya da daha önce bana dendiği gibi “Gürkan bey bu dönemde sizin gibi gezmemize gerek yok, Google’dan bakıp yolları yaparız.” Bu yol izlenerek ülkemizin bisiklet yolu ağlarını kurmaya devam edebilirler… Böylelikle Amerika Birleşik Devletleri’nde farklı bisiklet yolu uygulamalarını, farklı eyaletlerde, enteresan yerlerde görmüş, fotoğraflamış ve deneyimleyerek heybeme atmış bulunmaktayım.
“Ya Gürkan şu bisiklet yollarına sen neden danışman olmuyorsun? Bir de niye hiçbir belediye veya bakanlık seni danışman olarak almıyor?” diye soranlar oluyor. Arkadaşlar 15+ yılın deneyimi, gözlemi + KDV dediğimde kurumlarımızın bütçeleri yetmiyor ve beni danışman olarak alamıyorlar.
Grand Junction’da evlerinde misafir edenleri gün gün şöyle yazayım.
Artur ve Pem 65 yaşındalar. Evlerine davet ettiklerinde onlar da karı koca batı sahillerini bisikletle geziyorlardı. Çocuklarının evde olduğunu, evdeki arabayı, bisikletleri her şeyi kullanabileceğimi söyledirler. “Kendini evinde hisset” dendi. Akşam da evde oğulları Vaugh ile tanıştım, kendisi de ertesi gün benimle okula gitmeden önce antremana çıktı.
Bir sonraki gün National Monument bölgesini gezerken bölgede bisikleti ile turlayan Joe görüyor ve karısı Ellen ile birlikte beni gene şehirde evlerine davet ediyorlar.
Son gün de Ed (81) ve Maggie (75) Warmshowers uygulaması sayesinde evlerinde 2 gün misafir ediyorlar. Avrupa’nın tamamını bisikletle gezmişler ve artık elektrik takviyeli bisikletleri ile gezmeye de devam edeceklermiş. Tur bisikletçiliğinde elektrikli bisiklet olayına değineceğim…
Bu insanların ortak yanları:
• Hepsi bisikletle uzun tur yapan insanlar
• Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu anlamış insanlar, bu yüzden göçüp gitmeden dünyayı görebilecekleri en iyi ulaşım aracı ile gezip görmeye çalışıyorlar. Az zamanları kaldığını biliyorlar
• Hepsi belli bir birikim ve iş hayatından sonra emeklilik dönemlerinde bu süreci yaşamaya başlamışlar
• Hepsi Colorado eyaletinde doğup büyümüş. Doğa ile iç içe insanlar
• Misafirperverler
• Yaşam serüvenimin üçte birlik bir kısmını dünya turuna ayırmama büyük saygı duyuyor ve ellerindeki imkanları sonuna kadar kullanmama izin verip üstüne ne zaman istersen gel, evin var diyorlar. (Bu son madde Amerika’da Amerikalılar’ın genel olarak çok nadir söyleyecekleri bir söz. Colorado eyaletinde bunu bana söyleyen halktan çok insan oldu.)
• Hepsinin merak ettiği soru ise “Peki bittiğinde nasıl olacak?”
Ed (81) ile garajında sohbet ederken şunları söyledi: “ Genç yaşında çok az konforla inanılmaz bir turu 14 senedir gerçekleştirmişsin ve görünen o ki sadece yaptığın turla hayatını değil geleceğini de riske atmışsın. Bisiklet turunun arka planında neler yaşadığını hayal edemediğim gibi sonunu da hayal edemiyorum Gürkan çok sıra dışı bir hayatın var.”
Evinde misafir olduğum ailelerin genelinin inanılmaz hikayeleri oluyor. Bu ailelerin her birinin hikayesini anlatmaya kalksam her biri için farklı makaleler yazmam gerekir. Şunu da çok iyi biliyorum; kendi yaptıklarım yerine, başkalarının hayatlarını anlatmaya başlasam internet sayfam daha fazla okunuyor ve sosyal medya sayfalarım daha fazla etkileşime giriyor, bunun elimde verileri var.
Faaaaaakat kendi yaptıklarımla hikayeme devam edeyim.
Grand Juction noktasında yanıma pedallamaya 2018 Genç Kaşifleri’nden Elif Akdaş gelmek istedi. Bir önceki yazımda sizlerle paylaşmıştım. Benim için büyük gurur. Öğretmen arkadaşlar iyi anlayacaktır. Elif’in beni ilk gördüğündeki sarılışı, gözlerindeki ışıltı, duygunun tarifi yok. Genç Kaşifler’e katılmış ve tanıştığım her bir öğrenci ile benzer duyguları yaşadım fakat Elif ile gurbette bunu yaşamak bambaşka oldu. Ailesi tarafından da sevilen biriymişim, onu da bu vesile ile öğrenmiş oldum. Akdaş ailesine de sevgiler selamlar.
Genç Kaşifler’in başkanı olan Prof. Nüzhet Türker hocama bir mesaj attım ve Elif hakkında malumat aldım. Kendisi rotayı seninle çıkartır dedi. Bunu öğrenmek zorundaydım.
Elif ile birlikte Colorado Grand Junction’dan Utah Salt Lake’e kadar bir hafta süren bisikletli bir tur yaptık. Toprak, asfalt, köy, kasaba, şehir, çöl, kar, yağmur, sıcak, soğuk… Bir hafta içinde 700 kilometre yolu ve 5000 metre tırmanışı benimle birlikte gayet güzel bir şekilde aldı Elif. 29 Ekim’de Denver’a döneceğinden dolayı belli bir tempoda, O’nun dediği tarihte Denver’a varabileceği bir rotayı çıkartıp turu güzel bir şekilde bitirdik. Utah’a vardığımızda da Rodney evinde eşi ile birlikte bizi misafir etti. Buradan da Elif trenle önce Grand Junction’a döndü, oradan arabasını alıp Denver’a 29 Ekim resepsiyonuna yetişti.
Kendisine turdaki deneyimlerini yazmak istersen “Gürkan Genç ile bir hafta bisiklet sürmek” başlıklı bir yazıyı, iyisi ve kötüsü ile yazarsan yayınlarım demiştim. Yazmadığı için O’nun gözünden bir haftayı bilemeyeceğiz. Bir gün yazarsa sayfaya koyarım.
Benim tarafta fazla detay vermeden; Elif gayet güçlü ve uyumlu bir kadın olduğunu gösterdi. Genç Kaşifler’e katılan hemen herkes zaten böyle olmalıydı. En ufak bir şikayette bulunmadı. Kendisine teşekkür ederim. Gelecekte bir gün belki A.B.D. içinde bir yerlerde kısa bir süre pedallarız.
Elif döndükten sonra Salt Lake City’de Warmshowers’dan yirmili yaşlarda, Amerika kıtasını enlemesine bisikletle geçmiş Lowell’ın evinde kaldım. Sağolsun dört gün misafir etti beni. Bu kadar uzun kalmamın sebebi The North Face Türkiye’nin Teksas Houston’dan Türkiye’ye giden arkadaşım Ayşegül ile bana gönderdikleri kışlık ceketi ve yağmurluğu beklemem gerekmesiydi. Çünkü bu noktada Nevada’nın başkentine kadar gideceğim rota Kuzey Amerika kıtasının en büyük çölü olan Great Basin’den geçen alan. Çadırı yeniledik, montu ve rüzgarlığı da yenilemem şart. Tahminlerime göre bu irtifada Kasım ayında en fazla -10C görürüm diyordum ki aynen öyle oldu.
Öte yandan Salt Lake City de sonunda kendime bir adet DJI Mini4 Pro Combo drone setini almayı başarabildim. Drone konusunda biriken paramı defalarca başka yerlere harcamanın sonunda bu sefer doktorum Sine nokta atışı yapıp drone konusunu bitirdi. Bu vesile ile A.B.D. Drone almam için bana destek olan Ahmet, Bülent, Murat ve Sine’ye teşekkür ederim. (Kasım 2024’de Utah’da aldığım drone’u Ocak 2025 New York’da Hudson nehrinin kuzeyinde uçuş yaparken motorlarının durması ve ekran görüntüsünün kesilmesi ile nehre çaktım. Büyük olasılıkla bölgede bir sinyal bozucuya denk gelen cihazın uçuş sırasında tüm sistemi kapandı. Doğruya doğru çok üzüldüm şans yok.)
The North Face’in ceketler biraz geç geldi ama geldi Ayşegül çok sağol, TNF Türkiye ile bir süre daha devam. Ayakkabı, yazlık, kışlık kıyafetler ve uyku tulumu konusunda yeni arayışlara girdiğimi de söyleyeyim. Zaman içinde yeni markalarla anlaşma yapmayı düşünüyorum tek tek herkese mesaj atıyorum.
Şimdi gelelim Amerika kıtasının en büyük çölü olan Great Basin Çölü’ne. Son bir ayda yayınladığım yazılarda geçtiğim çöllerle alakalı ufak bir hatırlatma yapmıştım. Bunun tekrarını yapmayacağım. Geçmiş yazılarda okuyabilir veya geçtiğim çöllerin detaylarını internet sayfamda ‘Rota’ bölümden bulabilirsiniz.
Sadece şunu bilin yeter: Dünyanın en büyük çöllerini bisikletle geçen tek bir bisikletçi var o da Gürkan Genç. Parça parça bazılarından geçen tur bisikletçileri var ama hepsinden geçen yok. Hatta bu olay biraz oturup araştırıldığında daha farklı rekorlar da yavaş yavaş çıkacaktır.
Great Basin Çölü sınırları Utah eyaletinin başkentini de içine alacak şekilde başlıyor. Nevada eyaletinin başkenti Carson City’e kadar gidiyor. Ben bu istikamette pedalladığımdan dolayı doğu – batı kısmında geçtiğim alandan bahsedeceğim ve o coğrafyadan fotoğraflar paylaşacağım.
Bu mesafeyi 12 günde aldım ve 1000 kilometre pedalladım. Alan içinde toplam tırmanışım da 6000 metreyi biraz geçti. Açık söylemem gerekirse bu kadar tırmanış yapacağımı beklemiyordum. Bu arada irtifa da 1500 metre ile 2200 metre arasında değişiyordu.
Bölge için yerel halk “yüksek çöl” diyor. Hava sıcaklığı kış aylarında eksi 40C’ye kadar düşüyormuş. Pedalladığım Kasım 2024 tarihinde gördüğüm en düşük hava sıcaklığı eksi 15C oldu. Gün içinde gene artı 15C sıcaklıkları bu süre zarfında gördüm.
Aldığım yolun adı US50; Amerika’nın ana caddesi olarak bilinen bir yol burası. İnanın bunu bir çok Amerikalı bile bilmiyor. Özellikle bu Great Basin bölümü için yani 1000 kilometrelik alan için 1986’da şu karar alınmış; “Amerika’nın en yalnız yolu”. Amerika Birleşik Devletleri’nde Nevada US50 kısmından daha tenha ve bu kadar uzun bir yol yok. Bu karar günümüz Amerika’sı için de geçerlidir.
Yolun kullanılmamasının başlıca sebeplerinden biri bölgede GSM hattın olmaması. Yani araca bir şey olsa ve tamir edemezseniz sıkıntılı bir süreç yaşanır. Çok az arabanın geçtiği bu bölgede arabanız bozulsa ve yardım isteseniz inanın bir çok kişi yardım için durmayabilir. Issızlığın ortasında neden durayım ki der geçer gider. Bu yüzden günümüzde genel Amerikalılar’ın tercih etmediği bir karayolu.
Günümüzde dedim çünkü geçmişte iş pek de böyle değilmiş. US50; 1926’da bitirildiğinde Amerika’nın batı – doğu arasındaki ilk otobanı olmuş diyebiliriz. Ayrıca 1860’da telgraf hatlarının olmadığı bu bölge gene Pony Trail Express olarak bilinen posta hattının bir kısmını da kapsıyor.
California’da Salt Lake City’e kadar devam eden bir posta hattı yani. Bu posta yolunun dinlenme istasyonlarını günümüzde bile hala görmek mümkün. Geçmişte bu postacılar nasıl atlarını barların önüne bağladılarsa ben de bisikletimi kalıp dinlendiğim bu alanlarda kapının önüne koydum. Rüzgardan, haydutlardan, kızılderililerden korundukları ve saklandıkları çok enteresan diyarlardan geçtim. Bu yolun ruhumda bıraktığı iz de güzel oldu.
Nevada’nın başkentine doğru ilerlerken bir benzin istasyonunda durdum dinleniyorum. Kapıdan içeri genç biri girdi.
– Abi selam, ben Abdullah.
– Hello, how are you?
– Abi ben Türküm, selam.
Çölden çıkmışım, rüzgar yemekten, yorgunluktan bitmişim, Türkçe konuşuyor anlamıyorum hahah. Abdullah, annesi Mursel ve kız kardeşi Yasemin ile başka bir şehirden beni görmeye gelmiş. Garmin takip sisteminden nerede olduğumu görüyor. Onların oturduğu şehre değil bir alttaki şehre gittiğimi görünce hemen aracına atlıyor ve beni yolda yakalıyor. Evine davet ediyor fakat o akşam başka birine söz verdiğimden gidemiyorum. İnşallah yola tekrar çıktığımda onlara uğrayacağım.
San Francisco’ya varmadan Davis kasabasındaki (orayı çok sevdim) Warmshowers’dan John ve Catyhy’nin evinde, sonrasında Pinole’de Maureen’in evinde ve son olarak da San Francisco’da Kili’nin evinde kalarak Amerika Birleşik Devletleri’nde Miami – San Francisco rotasını bitirmiş oldum.
Çok ama çok hikaye anlatılabilir, yazılabilirdi. Bu yazıları çok sonradan yazıp sizlerle paylaştım. Çünkü yolda hakikaten yorulmuştum. Fiziksel olarak değil psikolojik olarak da yorulmuştum. 14 seneyi fiziksel olarak yolda geçirmenin bir noktadan sonra inanın hiçbir zorluğu yok. Bu süreci psikolojik olarak ilerletmek zor. Bunun üstesinden iyi geldiğimi de düşünüyorum ama yoruldum. Biraz dinlenip kilo alma vakti geldi.
San Francisco’dan New York şehrine tren ile gideceğim. Arkadaşlarımla biraz vakit geçirip Kanada vizesini alıp, sağlık kontrollerinden geçip San Francisco’ya dönüp yolculuğuma devam edeceğim…
Florida Miami – California San Francisco
Bisikletle pedallanan gün sayısı 110
Mesafe 9650 kilometre
Toplam Yükselme 54.000
Geçilen Eyalet sayısı 10
Günlük ortalama kilometre 86
Günlük ortalama tırmanış 500 metre