(deliye hergün bayram pozu)
Öncelikle bayramınızı en içten dileklerimle kutlarım. Bendeniz bu bayramı da evimden uzaklarda tek başıma pedallayarak geçiriyorum.
Bu seyahatden dolayı bana her gün bayrammış. Bazı arkadaşlar öyle uygun görmüşler. Eee sen de yap canım kardeşim tutan mı var? Yap sonra konuşuruz. Bana da öğretirsin, her gününü nasıl bayram gibi geçirdiğini. : )
Aslında bu bayram mutluyum. Niye mi? Her gittiğim evde tepeleme yemek ve tatlı konurdu önüme. ‘Ye ye, gençsin sen kan yapar’ .. Len genci mi kaldı? Tokuz desen de laf anlatamazsın kimseye. Babam da yemezdi kendisininkini bana veya kardeşime verirdi. ‘Ye ye ayıp olmasın’. Akşama da midem midem diye kıvranılır..
Olay aslında yemeğin kan yapması değil. Akrabalar arasında kim daha güzel yemek yapmış, bayramdan sonra onun dedikodusudur.
” Ay Nurgüllerde bir baklava yedik şerbetinin tadı yoktu”
” Dayımlarda yediğimiz etin tuzu çok fazlaydı.”
” Gül teyzem bir yaprak sarmış tencere tencere yedik”
Neyse ki ben bu bayram programımı 8 ay öncesinden hesaplamıştım. Bayram tatili için Güney Kore’ye geldim. Niye mi 8 ay? Eee bisikletle geldim. 9 günlük tatil kaçar mı?
Acaba Kore elçiliğimiz bayram resepsiyonu veriyor mu? Hum….. Neyse ona da çağırmazlar. : )
MUTLU BAYRAMLAR!
Bu arada yeni yazılar bayramdan sonra… Eeee tatildeyim..